یادداشت روز؛ به بهانه اخراج سرمربی یونانی معدنچی‌ها؛ ایوب ناشیکبا شد!

خب گویا بعد از مدتها صبر انقلابی و ایوب‌وار مدیران بوندس لیگا کم کم سر آمده و دو مربی در دسته دوم آلمان از سمت خود برکنار شده‌اند. در این مقاله به تیم دینامو درسدن نخواهم پرداخت، چرا که ۳۰ سالی است از جریان قدرتهای آلمان دور شده و هرگز دوران شکوه آلمان شرقی را نتوانسته احیا کند.

ضمن اینکه فریدون زندی مربی فعلی آنها را بسیار دوست دارم (به دلایل زیاد مثل بازی در تیم مورد علاقه ام استقلال) اما این مقاله ناظر به عملکرد مربی یونانی شالکه است.

به بهانه اخراج سرمربی یونانی شالکه

جناب دیمیترویس گراموزیوس مربی یونانی متولد آلمان به عنوان بازیکن دوران طلایی ما بین ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۶ در هامبورگ، کایزرسلاترن (هنوز این تیمها اینجور خوار و خفیف نشده بودند) و کلن بازی کرد. این مدافع هرگز به تیم ملی یونان (برای رده های پایه بازی کرده بود) به میدان نرفت کارش را در بوخوم پایان داد و مدتی در مشاغل مختلفی در بوخوم گویا کار کرد.

یک فصل مربی تیم دوم بود ولی ناگهان شاهین اقبال بر شانه اش نشست و سرمربی دارمشتات شد و پس از برکناری پس از ۴۷ بازی بازهم شاهین اقبال به سراغش آمد و سرمربی شالکه در فصل سقوط شد️ و علی رغم نتایج سینوسی تا همین حالا ماندگار بود!

باشگاهی که روزی مانوئل نویر، ابه ساند، کوین کورانی، اولاف تون، رائول گونزالس و... پیراهنش را پوشیدند اینگونه مربیانی آورد.

به بحث اصلی برگردیم احتمال استخدام مربی از اف ث غیاثبورگ (غیاث آباد آلمان) بسیار بیشتر از استخدام مربی با کارنامه و سابقه است؛ به خصوص اگر آن سرمربی غیر آلمانی باشد ولی به طور دم دستی چند گزینه که امیدوارم در لیست شالکه باشند را اینجا می آورم.

گزینه‌های دم دستی!

خب در این گروه دم دستی ترین و مطرح ترین گزینه ها هستند امثال برونو لابادیا ، توماس شاف ، توماس دال ، هانس ولف و... در مورد این  گزینه ها باید بگم لابادیا مربی نسبتا خوب  کم شانسی استکه اگر در تیمهایی که بود مربیان با او راه می آمدند موفق تر می شد.

توماس شاف کسی که اگر از تاریخ وردربرمن بیاوریم بیرون، برمن هیچ چیز ندارد (برمن بدون شاف چه بازیکن چه مربی ۱ کاپ دارد) البته او هیچ جا بعد برمن پاگیر نشد اما نه آینتراخت نه هانوفر به اندازه شالکه  امکانات و اعتبار نداشتند. ممکن است حضور او روزهای طلایی را برگرداند.

توماس دال در مجارستان روزهایی طلایی داشت همزمان با آن روزها مجارستان به یورو ۲۰۱۶ صعود کرد. او در دورتموند هم تا فینال جام حذفی آمد ولی بعد از فرانس واروش (تیم مجاری) در هانوفر و آپوئل موفق نبود اما حضور در شالکه هر مربی را وسوسه خواهد کرد. هانس ولف مربی نسبتا گمنام با اشتوتگارت به بوندس ۱ صعود کرد با هامبورگ کم آورد فصل پیش مدتی مربی موقت لورکوزن بود. او مربی نسبتا خوبی است.

گزینه‌های شاغل در خارج از آلمان

دو مربی به خاطر جنگ از تیمهای خود استفاد دادند؛ دانیل فارکه و مارکوس گیزدول. البته دانیل شوارتز هم در دینامو مسکو تیم دوم جدول است که اگر او هم در هنگام این انتخاب مستعفی شود شانس این مربیان جهت حمایت از تصمیمشان بسیار بالاست.

از لیگ سوئیس مارسل کولر اسطوره گراس هاپرز و سرمربی سابق بوخوم (به مدت ۴سال) و تیم اتریش (۶سال) و بازل (با بازل فاتح جام حذفی شد) گزینه خوبی می تواند باشد.

مربیان هلندی خوب اگرچه کسی مثل رونالد کومان بیکار است اما شک دارم او به شالکه دسته دومی بیاید. ده سال پیش بود یک حرفی اما مربی های خوبی مثل فن ماوریک و فن دن بورن و مارک فن بومل (آلمانها همیشه ضعیف ترین احتمال را ممکن است انتخاب کنند! من در لیست مربیان هلندی یان فن دن بورن را بیشتر می پسندم).

سایر گزینه‌ها

در شالکه بازیکنان خوب زیادی حاضر بودند. گرچه ابه ساند هرگز  بعد دوران مربیگری همواره در حد دستیار کار کرده اما او و سایرین هرگاه ممکن است تصمیم به حضور بر روی نیمکت شالکه بگیرد. او و اولاف تون و کلیه بازیکنان قدیمی ممکن است هر لحظه به میدان بیایند.

احتمالا تیمهای هامبورگ، گلادباخ، هرتا، اشتوتگارت سرمربی عوض کنند اما عصر طلایی شالکه خاطراتش زنده تر است چرا که تا سال ۲۰۱۱ تیمی در کورس قهرمانی بودند منتهی انتخابهای خسته بارشان کار را گره زده.

به قلم روزبه سیف